Ένας αστροφυσικός της NASA και μία ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα βρήκαν δέσμες αντιύλης πάνω από καταιγίδες, χρησιμοποιώντας μία συσκευή παρακολούθησης από το διαστημικό παρατηρητήριο Fermi - ένα φαινόμενο που δεν είχε παρατηρηθεί ποτέ ξανά στο παρελθόν.
Τα σήματα, που εντοπίστηκαν από τη συσκευή Gamma-Ray Burst Monitor (ή GBM), αποτελούν τα πρώτα στοιχεία που αποδεικνύουν ότι οι καταιγίδες παράγουν δέσμες μορίων αντιύλης, σύμφωνα με τον Δρ. Michael Briggs, επικεφαλής ερευνητικό επιστήμονα της ομάδας Gamma-Ray Astronomy και του Κέντρου Διαστημικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα.Ο Briggs παρουσίασε τα ευρήματά του στο συνέδριο της Αμερικανικής Αστρονομικής Ένωσης, που πραγματοποιήθηκε στο Σηάτλ.
Το GBM σχεδιάστηκε για να παρακολουθεί τις εκρήξεις ακτινών-γάμμα. Πρόκειται για μακρινές εκρήξεις ή ενώσεις αστεριών, όπως εξηγεί ο Briggs.
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα μόρια αντιύλης σχηματίστηκαν σε μία χερσαία λάμψη ακτινών-γάμμα (TGF) - ή μικρές, σφοδρές εκρήξεις ενεργητικής ακτινοβολίας, που εκσφενδονίστηκαν απευθείας προς τα πάνω από καταιγίδες.
Οι χερσαίες λάμψεις ακτινών-γάμμα είναι μικρότερες από 1/1000 του δευτερολέπτου και τις περισσότερες φορές φαίνονται σαν ακτίνες-γάμμα. Ελάχιστες είναι αυτές που φαίνονται ως ηλεκτρόνια. «Και τώρα, με αυτή την ανακάλυψη, φαίνονται ως συνδυασμός ηλεκτρονίων και αντι-ηλεκτρονίων,» αναφέρει ο Briggs.
Τα μόρια αυτά, όπως και οι αστραπές και οι κεραυνοί, είναι το αποτέλεσμα του διαχωρισμού των φορτίων στις καταιγίδες, όπου δημιουργούνται ισχυρά ηλεκτρικά πεδία. «Η ανακάλυψη δείχνει ότι οι καταιγίδες μπορούν να δημιουργήσουν ποζιτρόνια και να εκσφενδονίσουν δέσμες ηλεκτρονίων/ποζιτρονίων στο διάστημα,» προσθέτει ο Briggs.
Οι επιστήμονες θα μπορούν πλέον να πραγματοποιήσουν περαιτέρω μετρήσεις αυτών των δεσμών για να κατανοήσουν καλύτερα τις χερσαίες λάμψεις ακτινών-γάμμα.
Το πιο συγκλονιστικό αυτής της ανακάλυψης, σύμφωνα με τον Briggs, είναι «ο αριθμός των ποζιτρονίων που δημιουργούνται και φτάνουν στο διάστημα.»
Εντούτοις, υπάρχουν ακόμα κάποια ερωτήματα που προβληματίζουν τους επιστήμονες:
Γιατί κάποιες καταιγίδες δημιουργούν χερσαίες λάμψεις ακτινών-γάμμα ενώ άλλες όχι;
Υπάρχει διαφορά στην αστραπή που σχετίζεται με τις χερσαίες λάμψεις ακτινών-γάμμα;
Τι είναι αυτό που ξεκινά μία χερσαία λάμψη ακτινών-γάμμα;
Ο Briggs ελπίζει πως με τη βοήθεια του τηλεσκοπίου Fermi και του Gamma-Ray Burst Monitor, ο ίδιος και η ομάδα του θα μπορέσουν να βρουν στοιχεία για να δώσουν μία απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα.
Σύμφωνα με τη NASA, οι χερσαίες λάμψεις ακτινών-γάμμα δημιουργούνται από τα ισχυρά ηλεκτρικά πεδία κοντά στην κορυφή των καταιγίδων. Υπό τις κατάλληλες συνθήκες, το πεδίο γίνεται τόσο ισχυρό που κατευθύνει προς τα πάνω ένα ρεύμα ηλεκτρονίων.
Με ταχύτητες που φτάνουν σχεδόν αυτή του φωτός, τα υψηλής ενέργειας ηλεκτρόνια προκαλούν ακτίνες-γάμμα με το που απομακρύνονται από τα μόρια του αέρα. Συνήθως, αυτές οι ακτίνες-γάμμα εντοπίζονται ως χερσαίες λάμψεις ακτινών-γάμμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου