"Η ελπίδα της εθνικής μας επιβίωσης"

Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου

Ἀγαπητά μας παιδιά,

Σᾶς εὔχομαι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ μὲ πρόοδο στὸν ἀγῶνα τῆς μόρφωσής σας, καὶ ὄμορφες ἐμπειρίες σχολικῆς ζωῆς!
Μόλις πρὶν ἀπὸ λίγο ὁλοκληρώθηκε ὁ ἁγιασμός. Ἦλθε ὁ ἱερέας, ἰδιόμορφα ντυμένος, διάβασε μερικὰ λόγια ποὺ λίγοι τὰ κατάλαβαν, ἔκανε κά­ποιες κινήσεις στοὺς περισσότερους ἀκατανόητες, καὶ τέλειωσε. Ὅλο αὐτὸ μοιάζει μὲ κατά­λοιπο ἄλλων, παλαιότερων ἐποχῶν. Οἱ πολιτικοί μας δὲν τὸ πιστεύουν, ἀλλὰ διστάζουν νὰ τὸ καταργήσουν.Ἐσᾶς δὲν σᾶς ἐνδιαφέρει, γιατὶ σὲ λίγο θὰ τελειώ­σει καὶ μετὰ, τοῦ χρόνου πάλι. Κάποιες Ἀνεξάρτητες Ἀρχὲς ἀντιδροῦν, ἀλλὰ πρὸς τὸ παρὸν ἄκαρπα. Κανεὶς δὲν τὸ καταλαβαίνει ὅπως γίνεται. Οὔτε καὶ ἡ Ἐκκλη­σία. Ἁπλᾶ, αὐτὴ τὸ δέχεται ὡς κεκτημένο δικαίωμά της, ποὺ δὲν θὰ ἤθελε νὰ τὸ χάσει. Δὲν ὑπάρ­χει κανένας λόγος νὰ συντηροῦμε -στὴν οὐσία νὰ ἐξε­φτυλίζουμε- κάτι ἱερό, ποὺ ὅμως εἴτε δὲν καταλαβαίνουμε, εἴτε δὲν θέλουμε, εἴτε δὲν σεβόμαστε.
Σκέφθηκα λοιπόν, ἔτσι ποὺ καταντήσαμε τὸν ἁγια­σμό, φέτος νὰ μὴν τὸν κάνουμε. Νὰ πῶ στοὺς ἱερεῖς νὰ καθήσουν στοὺς ναοὺς καὶ ἀπὸ ἐκεῖ νὰ προσ­ευ­χηθοῦν γιὰ σᾶς. Ἴσως ἔτσι ὁ Θεὸς νὰ τοὺς ἄκουγε περισσότερο. Ὑποχώ­ρησα, πρῶ­­το γιατὶ κάποιοι δὲν εἶναι ἕτοιμοι νὰ τὸ δεχθοῦν, καὶ δὲν θέλησα ὡς ἐπί­σκο­πος νὰ τοὺς λυπήσω, καὶ δεύτερο γιατὶ πρὶν τὸ κάνω, ἔπρεπε νὰ σᾶς εἰδοποιή­σω.
Αὐτοὶ ὅμως ποὺ ἔβαλαν αὐτοὺς τοὺς ἁγιασμοὺς στὴ ζωή μας, τὸ πίστευαν. Πίστευ­αν ὅτι μαζὶ μὲ τὴν ἀνθρώπινη προσπάθεια, χρειάζεται καὶ ὁ φωτισμὸς καὶ ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Πίστευαν στὸν Θεό. Εἶχαν σχέση ζωντανὴ μαζί Του. Τὸν ἤθε­λαν στὴ ζωή τους, ὡς ὅ,τι πολυτιμότερο ὑπάρχει. Ἤθελαν ὅλα νὰ τὰ ἀρχίζουν μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἂν εἶναι ἔτσι, φυσικὰ νὰ γίνεται ὁ ἁγιασμός. Θὰ εἶναι ἡ πιὸ σημαντικὴ στιγμὴ τῆς χρονιᾶς.
Σήμερα ὅμως, Τὸν ξεχάσαμε τὸν Θεὸ καὶ ἁπλὰ Τὸν διατηροῦμε γιὰ νὰ Τὸν ἀμφισβητοῦμε, νὰ Τὸν εἰρωνευόμαστε ἢ δυστυχῶς καὶ νὰ Τὸν βρίζουμε. Καὶ νά ποῦ φτάσαμε! Νὰ μὴν θέλουμε οὔτε τὰ σύμβολά Του. Καὶ νά ποῦ καταντή­σα­με! Χωρὶς Αὐτόν, ἡ ζωή μας νὰ χαρακτηρίζεται ἀπὸ κρίση, ἀδιέ­ξοδα, σύγχυση, αὐτο­καταστροφικότητα, βία καὶ παραλογισμό.
Στὸ σχολεῖο ποὺ ἔρχεστε, μπορεῖ νὰ γεμίσουν τὰ κεφάλια σας μὲ πληρο­φο­ρίες, ποὺ οἱ περισσότερες νὰ μὴν χρειάζονται∙ μὲ γλῶσσες ποὺ δὲν εἶναι δικές μας∙ μὲ ἱστορία ποὺ δὲν εἶναι ἀληθινή∙ μὲ θρησκευτικὰ ποὺ δὲν πεί­θουν. Νὰ σᾶς δώ­σουν βαθμοὺς χωρὶς ἀντί­κρυσμα. Αὐτὸ ὅμως ποὺ τελικὰ χρειά­ζεστε, εἶναι ἀξίες γιὰ νὰ πλημμυ­ρίσουν τὴν καρδιά σας. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν τὸ δίνει ἡ ἐποχή.
Ἡ κατάσταση στὸν τόπο μας εἶναι σὲ ἀδιέξοδο. Κάτι πρέπει νὰ γίνει ἄμε­σα. Καὶ ἡ ἀλλαγὴ πρέπει νὰ ἀρχίσει ἀπὸ τὸ σχολεῖο. Ἂς ξεσηκωθοῦμε ὅλοι. Δάσκαλοι, γονεῖς καὶ παιδιὰ ἀρνηθεῖτε τὸ ψέμα, καὶ πολεμῆστε το σὰν τὸν μεγα­λύτερο ἐχθρό. Χτυπῆ­στε τὴ μετριότητα, τὸν συμβιβασμὸ, καὶ τὴ μιζέρια σὰν τὴν χειρότερη ἀρρώστια. Μᾶς κοροϊδεύει τὸ σύστημα, ποὺ αὐτὸ ὑπαίτιο γιὰ ὅλα, μᾶς ὁδηγεῖ σὲ ὑπαρκτικὸ ἐκφυλισμό. Διεκδικῆστε τὴνπνευματικὴ ἐλευθερία σας μὲ ὅποιο κόστος. Ξανα­φέρτε τὴν ἱστορία καὶ παράδοσή μας, τὴ γλῶσσα καὶ τὰ ἤθη μας στὴ ζωή σας. Ἀγωνιστεῖτε γιὰ κοινωνία μὲ εἰλικρίνεια, ἡρωισμό, καθαρό­τητα καὶ ἐξυπνάδα. Ἀπαιτῆστε πολιτικοὺς ποὺ νὰ ἀγαποῦν τὸν τόπο περισσότερο ἀπὸ τὰ στενὰ μυαλὰ καὶ συμφέροντά τους, ποὺ νὰ σέβονται τὴν ἱστορία περισσότερο ἀπὸ ὅσο προσδοκοῦν τὴν ψῆφο, ποὺ νὰ πονοῦν γιὰ τὸ κατάντημά μας περισ­σότερο ἀπ’ ὅσο ὑποτάσ­σονται στὶς ξένες σκοπιμότητες. Ἀξιῶστε Ἐκκλησία ὄχι μὲ ἀδικαιολόγητους συντηρητισμούς, νεκροὺς συμβολισμούς καὶ πομπώδεις τελε­τουρ­γίες, ὄχι Νομικὸ Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου μὲ δικαιώματα, περιουσίες καὶ διεκδικήσεις, ἀλλὰ Ἐκκλησία μὲπονεμένο προφητικὸ λόγο, μὲ αὐθεντικὴ πίστη, μὲ θυσιαστικὴ μαρτυ­ρία καὶ ἅγια ζωή∙ Ἐκκλησία ποὺ νὰ ἐμπνέει καὶ νὰ ἔχει πρόταση ζωῆς. Τότε θὰ βρεῖτε τὸν Θεὸ ὁλοζώντανο μέσα σας. Τότε ὁ ἁγιασμὸς δὲν θὰ ἐπι­βάλλεται μὲ ἐγκύκλιο τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, ἀλλὰ θὰ ἀποτελεῖ δικό σας αἴτη­μα. Τότε τὸ σχολεῖο θὰ ξαναγίνει ἡ ἐλπίδα τῆς ἐθνικῆς καὶ πνευματικῆς ἐπιβί­ωσής μας